Danas se, kako u zvaničnoj, tako i u narodnoj medicini,ljekovito bilje koristi za lecenje bolesti, ali i očuvanje zdravlja ljudi i životinja. Jedna od najpoznatijih i najviše korišćenih lekovitih biljaka kod nas je upravo hajdučka trava.
Lekovito bilje je bilo sastavni deo života čoveka od njegovog postanka pa do danas. Neki izvori tvrde da je lekovito bilje, u okviru narodne medicine, u upotrebi preko 16.000 godina.
Prvi pisani zapis o lekovitim svojstvima biljaka potiče od starih Sumeraca, 3.000 godine pre nove ere.
U drevnoj medicini poznavanje biljaka i njihovih svojstava bilo je od suštinskog značaja jer su one bile jedino dostupno lekovito sredstvo.
Savremeno čovečanstvo koristi oko 10.000 vrsta lekovitih biljaka koje su nepresušan izvor istraživanja koja za cilj imaju pronalaženje njihovog maksimalnog učinka sa minimalnim ili nikakvim štetnim dejstvima.
Čini se da trend potražnje za lekovitim biljem iz dana u dan raste, a razlozi su kvalitet, efikasnost i bezbednost.
Hajdučka trava (lat. Achillea millefolium), poznata i kao hajdučica, stolisnik, romonika, kunica, sporiš, romantika, jalovi mesečnjak jedna je od najdragocenijih i najcenjenijih lekovitih biljaka na našim prostorima.
Ova samonikla biljka raste na tlu cele Evrope, u severnoj Aziji i severnoj Americi. Raste pored puteva, na livadama, pašnjacima, po rubovima oranica i napuštenim staništima.
Hajdučka trava u istoriji
U tradicionalnoj kineskoj medicini hajdučku travu su koristili za lečenje iritacija i oteklina nastalih ujedom pasa ili zmija.
Indijska nauka o isceljenju, Ajurveda, smatra je veoma delotvornim lekovitim sredstvom za snižavanje telesne temperature.
Zbog svog antispazmičkog dejstva, u tradicionalnoj medicini američkih indijanaca korišćena je za opuštanje mišića i ublažavanje grčeva u želucu i crevima.
Kelti su je koristili u magijskim ceremonijama, u Irskoj se koristila protiv uroka, a Kinezi su pomoću nje proricali budućnost.
Zbog svog gorkastog ukusa, listovi i cvetovi hajdučice (naročito alpski varijeteti ove biljke) su se koristili za pravljenje nekih alkoholnih pića. Šveđani su je koristili za pravljenje piva.
