Kao što je bio običaj od davnina, crkve su podizane na mestima smrti slavnih svetaca i mučenika, koje su postale centar njihovog kulta. Proslavljajući posvećenje njihovih grobnih crkava, slavimo i njihov život koji su ugradili u temelje Hristove Crkve.
Godine 1506., 18. aprila postavljen je kamen temeljac crkve svetih Petra i Pavla u Rimu, najveće crkve na svetu, središta katoličke hršćanske crkve i vatikanske države. Izgradnji crkve svoj doprinos su dali i brojni svetski umetnici i graditelji, kao što su Rafaelo, Mikelanđelo, Bramante, kao i Ruđer Bošković.
Prva bazilika podignuta je nad grobom apostola Petra za vreme cara Konstantina. Kasnije je više puta dograđivana i obnavljana, a ova koji vidimo danas počinje da se gradi u periodu renesanse. Ukrašena je prelepom Mikelanđelovom kupolom, jednim od najpoznatijih veduta u Rimu, a ispod prelepe bronzane Berninijeve baldahine nalazi se glavni oltar crkve, ispod kojeg se nalaze ostaci apostola Petra. U crkvi su sahranjene brojne pape i druge znamenite ličnosti, krunisani su carevi i održavani crkveni sabori. Papa živi u Apostolskoj palati pored bazilike.
Bazilika Svetog Pavla na Ostijskom putu podignuta je u četvrtom veku na mestu pogubljenja apostola Pavla. I ova crkva je više puta obnavljana i obnavljana, a poslednja obnova bila je posle velikog požara u 19. veku. Crkva ima oblik petobrodne bazilike, a pod glavnim oltarom je sahranjen apostol Pavle. Crkva je poznata po portretima svih prethodnih papa rađenim u mozaiku iznad stubova crkve. Zanimljivo je da je tavanica crkve izrađena od slavonskog hrasta, koji je biskup Štrosmajer poklonio za obnovu crkve. Baziliku je posvetio papa Siricije krajem četvrtog veka.